Ο φόβος έχει εγκατασταθεί μόνιμα στα βουνά της ορεινής Ηλείας, αφού οι ανεξέλεγκτες αγέλες τσακαλιών έχουν μετατραπεί σε εφιάλτη για τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Το φαινόμενο έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις, με τις ζημιές να πολλαπλασιάζονται χρόνο με τον χρόνο και την πολιτεία να απουσιάζει χαρακτηριστικά.
Τσακάλια… περισσότερα κι από τα πρόβατα
«Νομίζω ότι έχουμε φτάσει στο σημείο τα τσακάλια να είναι περισσότερα από τα ζώα μας» τονίζει με απόγνωση ο Χρήστος Μπαντούνας από τη Σπαρτουλιά Αντρωνίου, ο οποίος προκειμένου να καταφέρει να προστατεύσει το κοπάδι του, έχει φτάσει στο σημείο να διατηρεί 42 σκυλιά φύλακες, με κόστος που αγγίζει τα τρία τσουβάλια σκυλοτροφή ημερησίως. Κι όμως, όπως λέει, «Αν δεν έχεις πολλά σκυλιά δεν μπορείς να έχεις και πρόβατα. Εγώ για παράδειγμα έχω 42 σκυλιά για να μπορέσω να σώσω τα ζώα μου. Καταλαβαίνετε πόσα είναι τα έξοδα τους. Αλλά και χωρίς σκυλιά δεν μπορούν να βγουν να βοσκήσουν έξω τα πρόβατα».
Ο Θοδωρής Τσιγγάνος μιλά για μια συστηματική και διαρκή απώλεια 20% με 30% του ζωικού κεφαλαίου κάθε χρόνο. «Τα τσακάλια πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Κάθε χρόνο η ζημιά είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη».
Αγέλες που πλησιάζουν στάβλους – Φόβοι ακόμα και για ανθρώπινα θύματα
«Τα τσακάλια θα φάνε και άνθρωπο στο τέλος», προειδοποιεί ο Γιώργος Ζίμπιτας, ο οποίος περιγράφει σκηνές που μοιάζουν με θρίλερ.
«Δεν μπορείτε να διανοηθείτε τι συμβαίνει εδώ κάθε βράδυ. Όταν πέσει ο ήλιος δεν φαντάζεστε τι γίνεται γύρω στους στάβλους. Δεν περιγράφεται με λόγια. Κάθε βράδυ, αγέλες 15 και πλέον τσακαλιών κυκλώνουν τους στάβλους, ουρλιάζουν και παραμονεύουν».
Η περίοδος της γέννας κάνει τα πράγματα χειρότερα αφού βλέπει καθημερινά πεινασμένες μητέρες με 6-7 μικρά να κυκλοφορούν δίπλα στα ζώα του.
«Όποιο ζώο μείνει λίγο πίσω ή είναι τραυματισμένο, δεν έχει καμία τύχη», τονίζει. Και θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: «Αν ένας κτηνοτρόφος έχει παιδάκι και το στείλει με τα ζώα, τι θα γίνει;»
Ποινικοποιείται ακόμα και η αυτοπροστασία
Το πρόβλημα επιτείνεται από τη νομοθεσία. Οι κτηνοτρόφοι δεν επιτρέπεται να οπλοφορούν ή να σκοτώσουν τσακάλι, ακόμα και όταν απειλούνται αφού από το 1990 έχει ενταχθεί στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας ως είδος υπό εξαφάνιση. Όπως καταγγέλλει ο κ. Ζίμπιτας, στο παρελθόν, κτηνοτρόφος που έφερε μαζί του κυνηγετικό όπλο για αυτοπροστασία, πιάστηκε από τη Θηροφυλακή και «τώρα τρέχει στα δικαστήρια».
Οικονομική αιμορραγία και ανύπαρκτες αποζημιώσεις
Ο Γιάννης Σταθόπουλος περιγράφει την οικονομική πίεση που προκαλεί η ανάγκη για όλο και περισσότερα σκυλιά. «Είχα ένα, τώρα έχω πολλά. Χρειάζονται τροφή, εμβόλια… το κόστος ανεβαίνει δραματικά».
Ακόμα πιο αποκαλυπτικός είναι ο Κώστας Συριόπουλος από την Αγία Κυριακή: «Ο ΕΛΓΑ μας αποζημιώνει μόνο αν μας φάνε τέσσερα ζώα και πάνω, και να είναι άνω του έτους. Εμένα πέρυσι μου έφαγαν τρία και δεν με αποζημίωσαν ποτέ». Καταγγέλλει ότι οι περισσότερες ζημιές που υφίστανται οι κτηνοτρόφοι , μία ή δύο απώλειες κάθε φορά, μένουν ουσιαστικά απλήρωτες. Όμως ο ίδιος και οι συνάδελφοί του συνεχίζουν να πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους στον ΕΛΓΑ.
Ανάγκη άμεσων μέτρων
Όλοι οι κτηνοτρόφοι της περιοχής ζητούν άμεσα μέτρα. Όπως επισημαίνουν, είναι απαραίτητη η καταγραφή του πληθυσμού των τσακαλιών, οι ρυθμίσεις για ελεγχόμενη απομάκρυνσή τους, οι πραγματικές αποζημιώσεις αλλά και η νομική προστασία για όσους απλώς προσπαθούν να σώσουν την περιουσία τους.
